martes, 2 de septiembre de 2014

Relato 23

                                                    Babel

          “—Excuse me, where is the theatre’s Institute?
         —¡Jezús Manolo, cómo están las tías! ¡Qué cuerpazo, mi niño! Anda, dile algo a esta gachí, tío, que con esos ojazos que se gasta me va a fundir aquí mismito.
          — ¿Qué puedo hazer por ti, chiquilla?
          —Excuse me. We need to go to the theatre’s Institute, because we are now lost. Can you help us? What’s the best way to get there?
          —No tan apriza, bellesa, que no entiendo na, ¿vale?
          —Oye Manolo, ¿no preguntaran por el parque ese de ahí?
          — ¿Qué queréiz, bellesas? -¿Ir al parque Güell?
          —Parc Güell?, no! We have just come of there. I’d like to know, how do we get to theatre’s Institute, please? The Theatre’s Institute!
          —Y dale con el zeter ezte.
          — ¿Qué coño hablan estas guiris, tío?
          —Creo que franzé. Obzerva Lui, obzerva y aprende.
          —Madmozeles, ¿voler vus aler a Zacré famille?
          —Oh, no, my God! The temple of Sagrada Família no!, please, we are english and no french! We want to go to theatre’s Institute. Do you understand me?
          —Oye,Manolo, ¿no será inglés?, que a mí eso de anderestan me suena un montón.
          —joder, qué difízi ezo de loz idiomas, tío.
          —Como el catalán ese de las narises. Has visto, Manolo, qué tetas gasta la pelirroja. ¡Mira que están buenas estas payas!, anda, contéstales algo, que las perdemos, tío, que se nos van.
          —Anderestan, ¿vale?, anderestan, lo de zater, no zé, ¡jo!, pues mira que la faldita de la rubia con ezas botitas eztá para calsarla, ahora mizmito, ¿vale? “¿Zater, zater?, ¿qué demonios zignificará ezo de zater?” ¡Ah claro!,  ya eztá, tío, ya eztá: —zapateo, quiere decir zapateo. Mira, Lui, mira y aprende.
          —Flamenco, ¿verdad, bellesas?, zapateo y flamenco, ezo ez lo que queréis dezir ¿verdad?
          — ¿Flamenco? My god! I’m sorry. I’m going to ask another people, theses men are very stupids! Shit!, this boots are killing me!
          —Joder, tío, ¿cómo se ha puesto esta guarrilla? Si hasta parece que nos ha insultao, ¡será puerca la guiri esta de los cojones! Contéstale algo, Manolo, que paresemos unos pringaos. 
          —Oídme bellesas, que aquí zomos buena gente y ézte ez mi paíz, ¿vale?, y a mí no me pega bulla ni mi zanta madre, ¿vale?, porque zi me zuelto, no rezpondo, ¿vale?, no rezpondo, oz puedo destrosar, ¿vale?, azí que menos cachondeo y a aprender el caztellano, ¡joder!, que ezto pa vosotras ez el extranjero, ¿vale?
          —I’m sorry, but we must to go now. Thank you.
          —Ni zenquius ni hostias!
          —Venga tío, no te cabrees, que estas prendas están pa comércelas y se nos escapan, diles algo, tú, ya sabes tío, algo majo.
          — ¡Qué pal metro ez por ahí!, que zi gustáis oz acompañamos, os acompañamos a comer juntos, ¡vamos!, que zé de un sitio que ez muy apañao. Zí, zí, comer, comer, ¡joder tío!, ¿qué ze piensan?, a comer loz cuatro, que oz invitamos, ¿vale o qué?
          —Coming Diane, it’s imposible, we will take a taxi.
          —Puez, vale, ¡vayamos en taxi!
          —Bye!           
          — ¡Qué se nos van, tío que se nos van!  Di algo.
         — ¡Qué lez den! ¡Zerá por tías, Lui!, con laz que hay por aquí y zin tanto zater eze, ¡qué ze  jodan, vámonos!”

          —Aquesta va ser més o menys l’experience que Diane and me tingueram yesterday, ai!, com es diu, ahir, quan vàrem fer l’exercici que Mr. Babel ens va encarregar com a pràctica de teatre. Gràcies.

           Diane i Louise s’asseieren a les cadires respectives i la resta de companys de classe, incloent-hi el professor Babel, les aplaudiren moderadament. 

No hay comentarios:

Publicar un comentario