Babel
“—Excuse me, where is the theatre’s Institute?
—¡Jezús Manolo,
cómo están las tías! ¡Qué cuerpazo, mi niño! Anda, dile algo a esta gachí, tío,
que con esos ojazos que se gasta me va a fundir aquí mismito.
— ¿Qué puedo hazer por ti, chiquilla?
—Excuse me. We need to go to the theatre’s Institute, because we are now
lost. Can you help us? What’s the best way to get there?
—No tan apriza, bellesa, que no entiendo
na, ¿vale?
—Oye Manolo, ¿no preguntaran por el
parque ese de ahí?
— ¿Qué queréiz, bellesas? -¿Ir al
parque Güell?
—Parc Güell?, no! We have just come of there. I’d like to know, how do
we get to theatre’s Institute, please? The Theatre’s Institute!
—Y dale con el
zeter ezte.
— ¿Qué coño hablan estas guiris, tío?
—Creo que franzé. Obzerva Lui,
obzerva y aprende.
—Madmozeles, ¿voler vus aler a Zacré
famille?
—Oh, no, my God! The temple of Sagrada Família no!, please, we are english and no french! We want to
go to theatre’s Institute. Do you understand me?
—Oye,Manolo, ¿no
será inglés?, que a mí eso de anderestan me suena un montón.
—joder, qué difízi ezo de loz
idiomas, tío.
—Como el catalán ese de las narises.
Has visto, Manolo, qué tetas gasta la pelirroja. ¡Mira que están buenas estas
payas!, anda, contéstales algo, que las perdemos, tío, que se nos van.
—Anderestan, ¿vale?, anderestan, lo
de zater, no zé, ¡jo!, pues mira que la faldita de la rubia con ezas botitas
eztá para calsarla, ahora mizmito, ¿vale? “¿Zater, zater?, ¿qué demonios
zignificará ezo de zater?” ¡Ah claro!,
ya eztá, tío, ya eztá: —zapateo, quiere decir zapateo. Mira, Lui, mira y
aprende.
—Flamenco, ¿verdad, bellesas?,
zapateo y flamenco, ezo ez lo que queréis dezir ¿verdad?
— ¿Flamenco? My god! I’m sorry. I’m going to ask another people, theses
men are very stupids! Shit!, this boots are killing me!
—Joder, tío,
¿cómo se ha puesto esta guarrilla? Si hasta parece que nos ha insultao, ¡será
puerca la guiri esta de los cojones! Contéstale algo, Manolo, que paresemos
unos pringaos.
—Oídme bellesas, que aquí zomos buena
gente y ézte ez mi paíz, ¿vale?, y a mí no me pega bulla ni mi zanta madre,
¿vale?, porque zi me zuelto, no rezpondo, ¿vale?, no rezpondo, oz puedo
destrosar, ¿vale?, azí que menos cachondeo y a aprender el caztellano, ¡joder!,
que ezto pa vosotras ez el extranjero, ¿vale?
—I’m sorry, but we must to go now. Thank you.
—Ni
zenquius ni hostias!
—Venga tío, no te cabrees, que estas
prendas están pa comércelas y se nos escapan, diles algo, tú, ya sabes tío,
algo majo.
— ¡Qué pal metro ez por ahí!, que zi
gustáis oz acompañamos, os acompañamos a comer juntos, ¡vamos!, que zé de un
sitio que ez muy apañao. Zí, zí, comer, comer, ¡joder tío!, ¿qué ze piensan?, a
comer loz cuatro, que oz invitamos, ¿vale o qué?
—Coming Diane, it’s imposible, we will take a taxi.
—Puez, vale,
¡vayamos en taxi!
—Bye!
— ¡Qué se nos van, tío que se nos
van! Di algo.
— ¡Qué lez den! ¡Zerá por tías, Lui!,
con laz que hay por aquí y zin tanto zater eze, ¡qué ze jodan, vámonos!”
—Aquesta va ser més o menys
l’experience que Diane and me tingueram yesterday, ai!, com es diu, ahir, quan
vàrem fer l’exercici que Mr. Babel ens va encarregar com a pràctica de teatre.
Gràcies.
No hay comentarios:
Publicar un comentario